اعتیاد به مواد مخدر اثرات مخربى بر سلامت جسمى و اجتماعى افراد دارد. استفاده از مشتقات تریاک (هروئین، مورفین و خودتریاک) فرد را در معرض خطر تشنج، نارسایى تنفسى، ذات الریه، اغماء، شوک و مرگ ناشى از مصرف زیاد قرار مى دهد.
استفاده از مواد تزریقى فرد را در معرض ابتلا به بیمارى هاى خطرناکى مانند ایدز، هپاتیت ها (انواعى از التهاب هاى کبد) و سایر بیمارى هاى منتقله از راه خون قرار مى دهد که از راه سوزن و سرنگ هاى اشتراکى انتقال مى یابند. حتى اگر فرد معتاد از سوزن هاى اشتراکى استفاده نکند، اعتیاد تزریقى او را در معرض ورود مستقیم میکروب ها به خون و ایجاد بیمارى هاى کشنده اى مانند التهاب دریچه ها و پوشش داخلى قلب و آبسه هاى ریوى قرار مى دهد. مواد مخدر اغلب حاوى ناخالصى هایى هستند که آسیب هاى جبران ناپذیرى به اعضاء حیاتى مانند ریه ها، کبد، کلیه ها و مغز مى زنند. با توجه به آنکه ترک یکباره اعتیاد عوارضى مانند تشنج، درد شدید عضلانى، دل دردهاى شدید، اسهال، استفراغ و بیقرارى ممکن است به همراه داشته باشد، ترک اعتیاد باید تحت نظر پزشکان و کارشناسان مجرب انجام گیرد تا میزان موفقیت آن افزایش یابد.